Ceremoniał obietnicy Wilczka

W całaym obrzędzie jedna z przybocznych towarzyszy wilczkowi i podpowiada. Proszę, żeby wilczki przygotowujące się do obietnicy nie martwiły się, że sobie nie poradzą:). Przez całą ceremonię są przeprowadzane, a nie zdane same na siebie.

Obrzęd

Ceremonia zakłada, że każdy wilczek składa Obietnicę indywidualnie

– czego trzeba pieczołowicie przestrzegać. W wyjątkowych sytuacjach

można dopuścić składanie Obietnicy przez kilka wilczków tego

samego dnia. Liczba trzech (czterech) wydaje się być jednak nieprzekraczalna.

W przypadku takich ceremonii próba złamania okręgu może być

podjęta wspólnie przez składających Obietnicę. Jednak samą Obietnicę

każdy wilczek powinien już wypowiedzieć indywidualnie.

Wilczki zbiegają się tak, jak do apelu. Po wyrecytowaniu Prawa

i modlitwie następuje obrzęd.

Akela: Wilczki, wilczki!

Wilczki: Ze wszystkich sił!

Akela zwraca się do szóstkowego delikatnej łapki:

Akela: N. (imię szóstkowego), dziewczynka powierzona

twojej szóstce chce zostać wilczkiem.

Przyprowadź ją, proszę, do mnie.

Szóstkowy przyprowadza delikatną łapkę przed akelę.

Akela: Czy wierzysz, że będzie dobrym

wilczkiem?

Szóstkowy: Tak.

Akela: Dziękuje N. (imię szóstkowego)

Szóstkowy salutuje i wraca na miejsce.

Akela: Czego pragniesz?

Del. łapka: Być wilczkiem.

Akela: Dlaczego?

Del. łapka: Aby później zostać dobrym harcerzem.

Akela: To bardzo poważna sprawa, N. (imię).

Idź więc, zapytaj wilczki, czy chcą cię

w naszej gromadzie.

Delikatna łapka obchodzi krąg tworzony przez gromadę, podchodząc

do kolejnych szóstek od zewnątrz, począwszy od białej. Gdy się

zbliża, biała robi półobrót w jego stronę skacząc. Wilczki z szóstki

trzymają się za ramiona, szóstkowy tamuje przejście lewą ręką.

Szóstkowy białych: Nie można wstąpić do białych

bez znajomości Prawa Gromady.

To powiedziawszy szóstkowy przepuszcza delikatną łapkę, którego

teraz czołowy hamuje prawą ręką do momentu, aż delikatna łapka

wypowie Prawo Gromady.

Del. łapka: Wilczek słucha starego wilka.

Wilczek nie słucha samego siebie.

Czołowy białych: Dobrze, ponieważ znasz Prawo

Gromady, biali cię przyjmują.

Spróbuj wstąpić do szarych.

Czołowy puszcza dalej delikatną łapkę. Biała szóstka wraca do pierwotnej

pozycji (podskokiem). Szara szóstka tak samo odwraca się do

delikatnej łapki i powtarza się scenariusz z hamowaniem drogi.

Sz. szarych: Nie można wstąpić do szarych bez

znajomości hasła.

Del. łapka: Ze wszystkich sił.

Cz. szarych: Dobrze. Ponieważ znasz hasło, szarzy

cię przyjmują.

Spróbuj wstąpić do czarnych.

Postępowanie jak wyżej.

Sz. czarnych: Nie można wejść do dżungli łamiąc

liany. Rozwiąż ten węzeł.

Delikatna łapka rozwiązuje węzeł.

Cz. czarnych: Dobrze. Ponieważ umiesz rozwiązywać

węzły, czarni cię przyjmują.

Spróbuj u brunatnych.

Postępowanie jak wyżej.

Sz. brunatnych: Wilczki są grzeczne i pozdrawiają,

zanim gdzieś wejdą.

Delikatna łapka czyni gest pozdrowienia wilczka.

Cz. brunatnych: Dobrze. Ponieważ znasz

pozdrowienie, brunatni cię przyjmują.

Akela: Proszę, podejdź do mnie.

Delikatna łapka wraca do akeli.

Akela: Wilczki, czy przyjmujemy N.

(imię delikatnej łapki) do gromady?

Wilczki: Taaak akelo!

Akela: Czy wierzycie, że będzie dobrym

wilczkiem?

Wilczki: Taaak akelo!

Akela: Czy przyrzekasz być dobrym wilczkiem?

Del. łapka: Tak.

Akela: Ze wszystkich sił?

Del. łapka: Tak, ze wszystkich sił.

Akela: Ale N. (imię delikatnej łapki) nie możesz

być w gromadzie bez zgody twoich

rodziców. Poproś o tę zgodę.

Delikatna łapka podchodzi do rodziców, aby poprosić o zgodę, po

czym wraca do akeli.

Akela: Ponieważ od momentu chrztu stałeś się

chrześcijaninem, poproś księdza o Boże

błogosławieństwo.

Delikatna łapka podchodzi do księdza i klęka przed nim, aby otrzymać

błogosławieństwo.

Ksiądz: Niech błogosławieństwo Boga

wszechmogącego, Ojca, Syna i Ducha

Świętego, poprzez wstawiennictwo

Matki Bożej i świętego Franciszka,

zstąpi na ciebie i pozostanie na zawsze.

Tylko delikatna łapka robi znak krzyża.

Del. łapka: Amen!

Akela: Teraz wiem, że tak w domu, w szkole,

jak i w gromadzie będziesz radosnym,

posłusznym i szczerym wilczkiem.

Możesz złożyć swoją Obietnicę.

Delikatna łapka salutując prawą dłonią, podaje lewą akeli i mówi:

Del. łapka: Obiecuję — ze wszystkich sił:

Starać się być wiernym Bogu,

moim rodzicom,

mojej Ojczyźnie Polsce

i Prawu Gromady,

oraz każdego dnia

czynić komuś dobry uczynek.

Wilczek dostaje beret z naszytym wilczkiem. Salutuje akeli, księdzu

i innym szefom.

Akela: Oto stałaś się członkiem gromady

G. (nazwa) i sioswtrą wszystkich wilczków

w Polsce, w Europie i na świecie.

Zaraz na twoją cześć gromada wzniesie

swój wielki okrzyk radości.

Pamiętaj, że otrzymasz go tylko dwa

razy w swoim życiu: dzisiaj, gdy

wszedłeś do gromady, oraz w dniu,

kiedy stając się młodym wilkiem

z dwoma gwiazdkami, nie będziesz miał

już nic do nauczenia u nas i opuścisz

gromadę, by stać się harcerzem.

Wilczek podchodzi do totemu gromady i staje obok niego.

Akela: Na cześć nowego małego brata

wzniesiemy Wielki Okrzyk gromady.

Gromada wznosi Wielki Okrzyk. Potem wilczek powraca do swojej

szóstki i gromada śpiewa piosenkę „Obietnica”.

...........................................................................................................................................................................

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Obietnica Wilczka

Znaczenie obrzędu

Obrzęd Obietnicy Wilczka cechują dwa istotne aspekty:

Wymiar wspólnotowy

Dziecko w obecności najbliższych: rodziców i gromady, stanowiącej

szczęśliwą rodzinę wilczków, obiecuje ze wszystkich

sił, systematycznie pracować nad sobą.

Poprzez poszczególne zadania wykonywane w trakcie

obrzędu oraz pytania o zgodę na przyjęcie nowego wilczka,

kierowane do szóstek, dzieci zyskują poczucie odpowiedzialności

za wspólnotę, zaś Obietnica odbierana jest jako

nobilitacja, wyróżnienie.

Rozwój osobisty

Obietnica wzbudza w dziecku potrzebę i zainteresowanie

kształtowaniem własnej osoby. Ten pierwszy gest uczyniony

przez wilczka na drodze do stawania się lepszym, musi być

potraktowany z wielką powagą i troską o to, by na kolejnych

etapach formacji nie przerodził się w „gromadzenie trofeów”

i jedynie powierzchowne traktowanie zadań określonych

w regulaminie gwiazdek i sprawności.

Samą Obietnicę przeprowadzamy na dworze, najlepiej

poza miastem. Należy postarać się o przybycie księdza oraz

rodziców wilczka składającego Obietnicę. Rodzice z powagą

i odpowiednim zaangażowaniem biorą w udział w obrzędzie. Przed

samym obrzędem należy się upewnić, że przygotowany został

beret z naszytym wilczkiem oraz dwa sznurki z węzłem

dla szóstkowego czarnych.

Akela Dorota Tyzo